İyilik Şiiri - Kemal Tekir

İyilik evrensel akışa,
Katkı yapar bir bakıma.
Veren el boş kalmaz asla,
Verdikçe yeniden dolar fazlasıyla.
Kendin için uygun görmediğin,
Kırık,dökük eşyayı,
Yırtık,sökük elbiseyi,
Bayatlamış yiyeceği,
Layık görerek yoksula,
Vermek iyilik midir acaba?
Maddi,manevi alanda,
Yapılacak en iyi iyilik,
Kendine layık gördüğün şeyin,
En iyisini karşılık beklemeden,
Vermek değil midir acaba?
Vermek istediğiniz şeyi,
Yerine koyamam endişesiyle,
Sıkıca tutarsanız elinizde,
Kayıp gider belki de,
Elinizden ummadığınız bir yerde.
Yolda kalmış yolcuya,
Öksüze,yetime,yoksula,
Doğal afete uğrayanlara,
Yardımcı olalım her konuda,
Elimizdeki imkanlarla.
İyilik yapmak insana,
Bencilliği aşmayı öğretir.
Benliğimizden sıyrılarak,
Biz olmanın huzurunu tattırır.
Güçlüye ve varsıla,
Mevki,makam sahibi olana,
Yardım ettiğiniz anda,
Karşılığı fazlasıyla,
Size verilecek olsa da,
En değerli iyilik,
Yaptığınız iyiliğe,
Karşılık veremeyecek birine,
Yaptığınız iyiliktir.
İyiliğin dozunu,
İyi ayarlamalıyız.
Güneş ışığından bizler,
Uygun dozda alınınca fayda,
Aşırı dozda alınınca zarar görüyorsak,
Yerinde ve zamanında yapılmayan
İyiliklerde yarar yerine,
Zarar verebilir bize.
İyilik yaptığınız kişi,
Yaptığınız iyiliği hak etmeli,
O nu asalak haline getirmemeli,
Tembelliğe sevk etmemeli.
Yapılan iyilikler,
İyilik yapılan kişinin,
Gelişimini desteklemelidir.