İzahat lüzumsuz, şekil yeterli
Öyle ki o, insanlar için miğferli
Onun uzmanlık alanına girer
Kim sıkıntılı kim dertli.
Huzursuzluğu, dostunun sıkıntısı
Mutluluğu, iyiliğin ta kendisi
Başkasının derdi onun yüreğinin sızısı
-Fedakârlık-, ilkesi, peki ya kendisi
Yorma kendini sevgili dostum.
Kendine eziyet etme boşuna
Çok çıkar -dünyaları verecek- çok
Kirpiğinle kaşına.
Heyecanın fetih gibi, sırf iyilik aşkına
Orta oyuncusu gibi, döndün şaşkına
Vazgeç iyi görünmek uğraşından
Olduğun gibi görün yeter, Allah aşkına
23.09.2008
Erdinç ÖncüKayıt Tarihi : 30.7.2011 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!