İyilesmeyen yaralarım var anne 18.30 24. ...

Ağladığında, canın yandığında, hayat anlamını yitirdiğinde,
düştüğünde ve çaresiz kaldığında
Tek bir kelimeye ihtiyaç duyarsın:
Annem!

☽˚⁀➷｡⋆ İʸⁱˡᵉşᵐᵉʸᵉⁿ. ۰˚☽˚⁀➷｡⋆
☆○ᵒ。ʸᵃʳᵃˡᵃʳıᵐ ᵛᵃʳ。ᵒ○☆

Annem
zaman yüzüme çizgilerle değil
derin izler kazıdı
Gözlerimde uykudan çok
geçmeyen geceler var.
Ellerim hâlâ dualarınla ıslanıyor
ama içimde kanla mühürlenmiş sözler…
Bana merhameti öğrettin,
ama merhametimle boğuldum BE annem

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Dizlerimde kabuk tutmayan yaralar
omuzlarımda taşınmaktan
çatlamış yükler var.
Senin temiz yüreğinle büyüdüm ben,
ama hayat, temiz
kalanı önce kırıyormuş.
Kaç kere düştüm bilmiyorum,
sayılar yetmezdi zaten.
Her düştüğümde
biraz daha eksildim,
ama yine de kalktım, annem

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Söyle, hangi dua silebilir geçmişi?
Hangi sabır, kaybettiklerimi
geri getirir?
Bu yolların bir sonu var mı,
yoksa ben hep eksik mi kalacağım?
Dünya avuçlarıma zehir döktü,
senin şefkatinle yıkanmış ellerimi,
acımasız gerçeklerle kavurdu.

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Ben iyi kalmaya çalışırken,
neden hep kötüler yoluma çıktı?
Ben doğru yürürken,
neden hep yanlışlar düştü payıma?
Ben mi fazla verdim,
yoksa dünya mı almayı hiç bırakmadı
Annem
Bak ben de yaşlanıyorum artık
ama hâlâ çözemiyorum
bu çarpık düzeni bozulmuş dünyaya

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

İhaneti gördüm dost
bildiklerimin sırtıma
sapladığı bıçakları sayamadım.
Acının dibine vardım,
artık bitti" dedim,
ama hayat, daha bitmedi deyip
en karanlık yüzünü de gösterdi bana.
Annem daha fazlasını kaldıracak
ne gücüm ne de takatim kaldı.
Ne ihanet öğretti ne yaralar,
ne de her defasında
biraz daha eksilmek.

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Soruyorum sana, anne,
insan defalarca aynı yerden
kırılırsa bir gün kazanmaz mı?
Ben neden akıllanmıyorum?
Neden hâlâ inanıyorum?
Kaç kez düştüm, kaç kez kalktım,
ama her seferinde aynı uçuruma yuvarlandım.
Söyle bana, annem
bu kadar yaradan sonra
İnsan hâlâ nasıl temiz kalabilir?

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Ama senin bu aptall kızın oglun
akıllanmıyor anne!
Ne ihanet, ne yara, ne kayıp…
Hiçbiri içindeki merhameti öldüremedi.
İnsanlara güvenmekten, iyilikten vazgeçemiyorum.
Senin kızın hâlâ el uzatıyor,
hâlâ sevdikçe yanıyor,
hâlâ düştüğü uçurumu
ev gibi benimseyip
kalkmaya çalışıyor.
Hep beni merhametimden
vurdular acıyan yerimden
vicdanımı silah gibi
bana doğrultup susturdular
insan bunca acı ya
bunca darbeye bunca
yaraya rağmen nasıl
Hala neden kalbinin
yolundan Dönmez özünden vazgeçmez

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Hani bir gün bana sormuştun ya,
"Sen hiç mi akıllanmayacaksın?" diye.
Evet anne,ben hiç akıllanmayacağım!
Çünkü dünya ne kadar
kirlenirse kirlensin,
ben hâlâ temiz kalmanın
cezasını çekiyorum.
Çünkü kötüler kazandıkça,
ben inadına kaybetmeyi seçiyorum.

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Ben sustum, ama içimde
fırtınalar koparken,
Kimse duymadı sessiz çığlıklarımı
Gülüşlerimde saklı kalan o derin sızı
Sadece kaybedenlerin
anlayacağı bir yara oldu
Ne zaman düşsem,
kendi ellerimle kaldırdım kendimi,
Ama en çok dost bildiklerim itti beni uçurumlara…
Şimdi soruyorum;
ben mi fazla inandım insanlara,
Yoksa dünya mı fazla
acımasızdı bana?"

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Beni en çok, bildiklerim yanılttı
En güvendiklerim vurdu en derine…
Şimdi soruyorum
ben mi fazlaydım insanlara,
Yoksa insanlar mı
fazla hoyrattı sevgime?
Her düşüşümde daha da eksildim,
Ama hâlâ içimde bir parça umut var…
Belki de en büyük hatam buydu;
İnsanlara inanmaktan
hiç vazgeçmemem

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Benim hikâyem hep yarım
kalmış cümlelerden
Tamamlanmamış dualardan ibaret…
Ne kadar sevdiysem o kadar eksildim
Ve en çok da iyiliğimle kaybettim
Herkesin yarasını saran,
en son kendi kanında boğuluyor anne…
Ve biliyor musun, anne
İnsan, en çok kendi elleriyle
yaktığı ateşte üşüyor.

🕊.⋆ᴬˢⁱᶜᵉ⁣᭄şⁱʳⁱⁿ🕊.⋆

Senin zorluklarla narin büyüttüğün kızın
şimdi hayatın sert tokadını yemiş,
yorgun bir yolcudan farkı yok annem
Sırtımda yük değil
acıların heybesi var
ve ben artık sadece
yolun bitmesini bekliyorum…

Not:

Herkes bir gün anlar
Ama en çok kaybettiğinde
Ve insan en çok,
en sevdiği yerden
yaralandığında değişir
Kimse durduk yere
güçlü olmaz kimse
sebepsiz yere değişmez
Bazen hayat öğretir
bazen ihanet Ama en çok da
sevdiğin yerden sınanırsın
Ve işte o zaman anlarsın
bazı yaraların artık
iyileşmeyeceğini