Birşeyin yok yarın iyileşeceksin
Sokakta bağıranları duyma
Onlar arsız buğulu şişe dibinde güç devirmiş
Sana doğru bakan gözler samimi degiller işte biliyorsun
Hani o kalıp olmuş yaşamsal anlamlar beyhude
Her beden kendine çalışan bir makine.
Sıcağını içine salan sözlere izin ver
Kumdan yapılmış içine giren meyden ve onu içmeyi bilmeyen şeyden
Mazinde çıkmaz izler kazıyan cehalet olmasın.
Ve bırak sokakta kalsın aile bağını koparan isim bulamadığın cinsler
Hayat kısa ya hem de çok kısa
Eze eze üze üze yok edilişini izler yoksun kalmış sevgiler
İyileşeceksin ve sana ne oldu diyecekler değişmişsin hayret edecekler sayelerinde sayelerinde...
Kayıt Tarihi : 20.6.2024 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ekim 28
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!