Seviyorum seni kadın,
bunu bil diye değil,
unutmayayım diye söylüyorum kendime.
Çünkü insan bazen
en çok sevdiğini bile
sessizlikte kaybediyor.
Ben susarken bile
içimde adın yankılanıyor,
bir kalbin kendi kendine konuşması gibi.
Uyusam rüyamda sen,
rüyalarım bile sana benziyor artık.
Bir sokağın ucunda duruşun,
bir pencerenin kenarında bekleyişin,
elini uzatacakmış gibi yapıp
son anda vazgeçişin…
Hepsi sen.
Uyanmak istemediğim geceler
sırf seni kaybetmemek için
uykuyla kavga ediyorum.
Uyansam hayalimde sen,
gerçekler sert çünkü,
hayallerin sesi daha yumuşak.
Gözlerimi açtığımda
ilk sen geliyorsun aklıma,
sonra hayat
bütün ağırlığıyla çöküyor omuzlarıma.
Ama sen varsın diye
bir şekilde katlanıyorum her şeye.
İnsan içinde olsam gönlümde sen,
kalabalıklar içinde
kimse bilmezken beni,
senin beni bilmen yetiyor.
Gülüşler dağıtıyorum ortalığa
ama içimde sakladığım
tek bir gülüş var,
sana ait.
Herkese iyi görünürken
sadece sana gerçek olabiliyorum.
Yalnız olsam daima sen,
yalnızlık bile seninle dolu artık.
Sessiz odalarda,
duvara çarpıp geri dönen düşüncelerimde,
boş sandalyelerde,
yarım kalan cümlelerde
hep sen varsın.
Gitmiş olsan bile
gitmeyi başaramamış gibisin içimden.
Seviyorum seni kadın,
bir dokunuşu ömür sanacak kadar.
Ellerin ellerimde değilken bile
ellerim seni arıyor.
Bazen bir ihtimal gibi,
bazen imkânsız gibi
ama hep vazgeçilmez gibi.
Adın kalbimde
kilidi olmayan bir kapı.
Geceler boyu susuyorum,
çünkü anlatsam
dünyanın yükü çöker cümlelere.
Bir seni anlatmak var,
bir de seni anlatamamak…
Ben ikincisinde daha çok boğuluyorum.
Çünkü kelimeler yetmiyor
seni taşıyan bu kalbe.
Seviyorum seni kadın,
yaralarım seninle kanıyor,
seninle iyileşiyor.
Bazen bir bakışın
bütün geçmişimi susturuyor,
bazen yokluğun
geleceğimi korkutuyor.
Ama yine de
aynı yere dönüyorum:
Sana.
Uyusam rüyamda sen,
uyanmasam bile olur dedim ya,
işte o kadar.
Uyansam hayalimde sen,
gerçekten uzak ama
kalbime çok yakın.
Çünkü ben seni
olması gerektiği gibi değil,
olduğu kadar sevdim.
İnsan içinde olsam gönlümde sen,
yalnız olsam daima sen…
Zaman her şeyi eskitir derler,
belki doğru.
Ama bazı sevgiler
eskimez,
sadece derinleşir.
Benim sana olanım gibi.
Ve ne olursa olsun,
hangi yoldan geçersem geçeyim,
hangi hayatta savrulursam savrulayım
şunu biliyorum:
Bu kalp bir kez seni sevdi.
Bir daha da
başka türlü atmayı öğrenemedi.
İyi ki sen kadın…
İyi ki rüyamda,
iyi ki hayalimde,
iyi ki gönlümde,
iyi ki yalnızlığımda bile
sen varsın.
İyi ki sen.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!