Bir anlayanı olmalı insanın.
Konuşmalarından değilde susmalarından, gözlerinden, sesinde ki titremeden yani her halini ezbere bilmeli.
Bir dostu olmalı insanın gecenin üçü sabahın körü demeden kapısını çalabilmeli.
Mutluluğa herkes ortak olur şu hayatta önemli olan derdine, gözyaşına eşlik etmesi.
Yanında olmasan da resmine bakıp dualar etmeli.
Bazı insanlar bize şifadır.
Kalbimizi,yüreğimizi iyileştirir. Bu hayatta ki en iyi ilaç zaten sevgidir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kimliği belirli birilerine yazılan bu şiirde duygular o değin çok sahici ki...Okuyucu tat alarak gezinebiliyor dizelerde.Kalemin susmasın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta