Ve hüznün birinci yılı..
Eskimemiş, eksilmemiş bir hüzün.
Her günün her saatinde sessiz ama acı bir çığlık,
Sensizliğin ve sessizliğin öfkesidir bu belli.
Bir sene evvel yandı ya bağrımız, bugün yine harlandı ateş sönmedi, sönmeyecek.
Sen gittikten sonra güneş yeniden doğdu, mevsimler değişti, çiçekler açtı.
Ama farkında zaten cihân, eski günler geri gelmeyecek..
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta