Ve hüznün birinci yılı..
Eskimemiş, eksilmemiş bir hüzün.
Her günün her saatinde sessiz ama acı bir çığlık,
Sensizliğin ve sessizliğin öfkesidir bu belli.
Bir sene evvel yandı ya bağrımız, bugün yine harlandı ateş sönmedi, sönmeyecek.
Sen gittikten sonra güneş yeniden doğdu, mevsimler değişti, çiçekler açtı.
Ama farkında zaten cihân, eski günler geri gelmeyecek..
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta