Karabulutlar sarmıştı gökyüzünü
birdaha güneş doğmayacaktı onun için.
Şimşekler çakıyordu aralıksız,
Üşüyordu bedeni yorgun.
yüreği ürkekti..
acılara yenilmişti bir defa
gülmeyi unutmuştu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta