İyiki De Gitmişler Şiiri - Nuran Karaca

Hani nerde kırk yıl hatri bir fincan kahvenin?
Bir vedaya bile siğmiyorsa dostluklar
Kahvenin değerini bilmeyenler ıyıkı de gitmişler.
Yoksa sahte dost nazi nereye kadar çekilirdi ki?
Dost diye bildiklerin şimdi çevirse de yüzünü,
Yine inanmak istersin,
İhtiyaçları olduğunda yanlarındasın
Kırılsa da güvenin hala ümit kesmemişsin
Çünkü sen hala herkesi sen gibi zannedersin...
Öyleya insan olgusu değilmiydi tanımlatan insani!
Tanımaya bir kaç selam yetti zannedersin,
Buna devir ne yapsın?
Selamlaşmakta olmuş çıkarla,
Geçte olsa farkına varırsın
Yüzleri gülerken kalpleri kinliler olsa da
Gözlerindeki ışık sevginin değil
Gizli bir nefretin işaretiyse
Yanıla yanıla öğrenimleri zamana bırakırsın...
Aslında geç kaldığını anlarsın,
Berrak sular gibi temiz bildiğin
Kendini bırakıp onlara özen gösterdiğin
Hiç kıymet bilmezmiş meğer kıymete bindirdiklerin! ..
Türlü türlü kullar varmış yavaş yavaş tanırsın;
Seni üzenlerinde üzüleceklerini iyi bilirsin;
Hayat büyük öğretmendir bunu da, sen öğretemezsin...

7 11 2012 saat 11 15