İçime düştüğün anda
Gönlümün ayazı gitmiş yerine
Sımsıcak bir meltem gelmişti
Soğuk rüzgarlar esmiyordu artık
Buz tutmuş yüreğime
Gülüşün bedenimi ısıtıyordu
Yüreğime girmeden önce
Karanlığımda yıldızlarla avunurdum
Gecelerimi bir mum ışığı aydınlatırdı
Sen düştüğün an gönlüme
Senin nur gibi parlayan yüzün içimi
Öyle bir aydınlattıki
Ne yıldızlara nede mum ışığına gerek vardı artık
İçime aldığım an seni
Yüreğimde solmuş sevgi tohumlarını yeşerttin
Kökü olmayan kuraksız bir yurekten
Koca bir çiçek bahçesi yarattın
Seninle büyüyor artık gönlümün bağı
Yüreğime girmeden önce
Kaderime yenik düşmüş çaresizken
Durağan denizimi dalgalandırıp coşturdun sen
Tarifi olmayan bir sevince boğdun beni
Kalbim seninle can buldu yeniden
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Perihan İder](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/25/iyiki-benimsin.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)