Gün boyları güldem nöbetinde
İçerlense de erişebildiğine göz
Ne ayrılıklar ızdıraplar betinde
Üflediği sanki mülhem virtüöz
İyicil bir yerinde alanur dalların
Parelenir yelde sancır solgun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
iyicil olmak gerek yaşamın her anında. Elbette bizi üzecek, yoracak olumsuzluklar yaşanacaktır ama bardağın dolu tarafını görmek de lazım. hayat, ağlayacak, yas tutacak kadar uzun bir süreç değil, her mevsimin, her saatin tadını çıkarmak gerek. Yüreğine, kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta