sustuk
herkes sustu
iyice ağırlaştı hava
-kaldığı yeri unutmamak için
kağıt koyar gibi
kitap arasına-
güneş açtı birden...
yağmur başladı peşinden...
çektim içime
ıslak toprak kokusunu
seni andım sonra..
yağmur arttırdı hızını
eritmez adamı ama
yine de
cesaret edemedim atmaya kendimi
sinsi yağan
yağmurun altına..
öyle yalnızım ki..
çaresiz
yılgın
sarılıyorum kağıda kaleme..
herkes uyudu.
iyice ağırlaştı hava
kaldığım yeri unutmamak için
iyice yalnız kaldım.
iyice ağırlaştı hava
iyice ağırlaştım
yalnız kaldım iyice..
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!