İyice Bak Kendine Şiiri - Taner Muzoğlu

Sıyrılıp giderken yalan sözlerinden,
Bir kal demeyi bile çok gördün sen.
Ne içindi bu harcanan çaba?
Üzeri tozlanmış onca hayal varken...

Sessiz kalma!
Beni suskun uğurlama.
Hadi hepsine yalandı de.
Neler yaptıysam senin uğruna...

Sensizliğin kollarına atıyorum kendimi.
Kısaca sen beni itmeden,
Kendimi bırakıyorum boşluklara.
Ölümüm kendi elimden olsun,
Kozlar bende kalsın.

Yaktın beni.
Bak hala yanıyorum.
Közleri senin olsun.

Giderken yanıma hiçbir şey almıyorum.
Varlığını özler diye kalbimi,
Yollarını gözler diye gözlerimi,
Kısaca her şeyimi sana bırakıyorum.

Sakın gözyaşı dökme ardımdan.
Unutma!
Giden bir an önce dönsün diye
Dökülür sular.

Ben dönme ihtimallerini yaktım.
Bir tek kalbim dönmek ister.
O da sızlattığın gecelerin hatırına
Konuşamaz,susar.

Ve artık gitme vakti geldi.
Sarılmak yok!
Döneceğim arkamı,
Uzaklaşacağım senden adım adım.
Aşkmış,sevgiymiş,geri dönmekmiş,
Ben bunların üzerlerini çoktan karaladım.

Hadi elveda!

Suçu bende değil kendinde ara.
Bir bak kalbine,
Bir parça olsun ''ben'' var mı yüreğinde?
Göremezsin biliyorum.

''İyi/ce bak'' kendine...