Ben kötülere hiç yanaşmadım ama,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Her zaman karşı çıktım kötü adama,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Dost bahçesine gözü kapalı daldım,
Kime güvendim ise ben yolda kaldım.
Kötü olan kimselere cephe aldım,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Ben bütün zorluklara göğsümü gerdim,
Güvenmenin bedelini ağır verdim.
Kime iyilik yapsam kötülük gördüm,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Dikkatli basarım sağlam olsun yerim,
Şimdi sorsalar ele güvenmem derim.
Sütten ağzım yandı yoğurdu üflerim,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Yusuf kul yüzünden zehir oldu aşım,
Her ne yaptımsa ağrıdı benim başım.
Ne yaptım ise olmadı be gardaşım,
İyi zannettiklerim mahvetti beni.
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!