İyi Yaşamalı İnsan Şiiri - Onur Değirmenci

İyi yaşamalı insan,
Yokuş ne kadar dik olursa olsun,
Topuklarını yaslayıp umutlara,
Dikine yaslamalı göğsünü rüzgara,
İyi yaşamalı,
En ortasında acının
Vurmalı sillesini gülercesine, ağlayan gözlerine
Gülmeli en içten tebessümle,
Ve en karanlığında gecenin,
Aydınlık saçmalı gözleri,
Ve gözleri, gül kokulu bir yar sevmeli,
Evet! Sevmeli insan..
Okadar sevmeli ki,
Yüreği düşmeli yıldırım misali, anlının çatına...
Çok sevmeli insan,
Çok sevmeli ki,
İyi yaşamalı İNSAN...