İyi ve Kötü İnsan Şiiri - Eyup Şahan

İyi ve Kötü İnsan

Görünce selamı alıp verirse,
Dostluğa bir sembol say dersin ona.
Dururda karşında hatır sorarsa,
İnsanlık hasleti bey dersin ona.

Meyhane, kerhane, barları gezer,
Emrinde olanın derisin yüzer.
Doldukça cüzdanı insandan azar,
İnde şu çayırda doy dersin ona.

Küçükleri korur büyüğü sayar,
Alçak gönüllüdür yirmi dört ayar.
Fakir sofrasına rızkını koyar,
Bu ne güzel böyle huy dersin ona.

Babadan miras var aylaktır herif,
Pozlara giriyor kendince zarif.
Hokkabazlıkları edilmez tarif,
Kulağı küpeli şey dersin ona.

Meclisler toplanır ilim ehline,
Ne güzel yakışır kelâm diline.
Alır insanları gönül seline,
İnsanlığa ilim yay dersin ona.

Ne laftan anlıyor ne büyük dinler,
Her şeyden şikâyet ederek inler.
Adam etmez onu geçen seneler,
Eyüp iflah olmaz toy dersin ona.

Eyüp Şahan
Ankara 1.1.2012