İyi şiir yazardı rahmetli

Servilerin altını da benzetmişler bu dünyaya
Mezarlıklarda, baş ayaklar da zengin, fakir
Kimisi bakımlı,kimisi garip.

Bakın,
Şu abidevi mezar eşraf dan Nuri efendinin.
Büyük adamdı rahmetli
Bütün siyasileri tanır,her işi tıkırında giderdi
Yardımı çok severdi rahmetli
Ama parayla yapardı
Toprağı bol olsun.

Şuradaki, beyaz mermerli mezar
Hıdır ağaya ait
Beş on köyü olduğunu söylemişti köylüler
Beş on köyü vardı
Ama züriyeti yoktu, tek tabanca yaşamış
Tek tabanca ölmüştü
Köylüler çok üzülmüştü öldüğünde
Lakin Hükümet, ağanın topraklarını
Köylerini cüzi bir ücret karşılığında
Dağıtınca
Ne çok bayram etmiş
Ve ne çok sevinmişti köylüleri.

Şu fabrika bacası gibi olan mezar
Fabrikatör Hulusi efendinin.
Şu ötedeki sarıklı baş ayakları
İmam Müslüm efendinin
Muhterem bir zat olduğunu söylerdi cemaati
Ama, köyün delisi Seyfi
Rahmetliyi muhtarın ikinci karısıyla
Derenin kenarında halvet ederken
Gördüğünü söylediğinde
Ne çok üzülmüştü rahmetli
Sağlığında.

Şu eğri büğrü olan mezar Abdülcanbazın
Dünyada işleri hep eğri büğrüydü
Doğru yolu sevmez, dolambaçlı yollara bayılırdı
Aklı fikri, karıda kızda
Rakıda, şarapta ve alemdeydi
Yine bir gün iyice zom olduktan sonra
Daha önce gelinini ve gelininin kızını kaçırdığı Doksanlık Recep dayının
Kara fatmasıyla iş tutarken
Yediği tekmelerden felç olduğunu
Ve kısa bir süre sonra Hakkın Rahmetine kavuştuğunu
Oğlu anlatmıştı herkese.

En son, şu köşedeki tümseği anlatayım sizlere
Servilerin uzağında,gölgeye muhtaç
Baş ayakları olmayan
Toprakla bir olmuş bu belirsiz mezar
Bu küçük tümsekte Eyyübizade Kemal efendinin
İyi şiir yazardı rahmetli
Ama şiir karın doyurmadığı için
Mezarıda baş ayaksız kaldı.