Fırından yeni çıktı poğaça
Döke saça yedim bankta
İki güvercin, bir serçe, bir de karga
Yalnızlık dediğin ne ki be usta?
Sokaklar salaş kimi yerli yersiz bir telaş
Kahvehanelerde bol gır gır, pişpirik
Tezgâhlarda elliye düştü torik
Kıyıda bir başına adamlar
Güleç yüzle umuda savrulur olta
Senin yalnızlık dediğin ne ki be usta?
Zaman, mekân yaşanıyor yürek yürek
Yüreği kadar insan direk
Hepsi bir bütünü tamamlarken
Apayrı ilgisiz birbirinden
Bir eylül daha geçip gitti içimden
Eylüle ne ki içimdeki hüzünden.
Uzaklarda ağır aksak gemiler
Hayat tiyatrosu yaşam sahnesinde
Bitmez oyuncular ve seyirciler
Sevgi bitmez
Bitmez şiirler
İyi seyirler.
Bekir Mutlu Gökcesu
03/10/2022
Kayıt Tarihi : 23.11.2022 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!