Ebû Bekr Vâsıtî büyük bir evliyadır,
Aslen Fergânelidir, Irak’ta yaşamıştır…
İçinde bir azap ki hiç dindirilemezmiş,
Evvelden yaşadığı, bir kuş meselesiymiş…
Derken bu azap dinmiş, sebebini anlatır,
Sebep ki bir kedidir, açıklaması vardır…
Ebû Bekr Vâsıtî bunu şöyle anlatır,
Biz biraz kısaltmışız, manaya bakmalıdır…
Bir kedi yavrulamış, şahsının mekânına,
O sırada bir köpek, yaklaşmış yanlarına…
Bir yavru zor durumda, köpeği dalaşmakta,
Anne kedi telaşlı, yavruyu korumakta…
Hazret bastonu vurmuş, köpeğini ürkütmüş,
Anne yavruyu almış ve yerine götürmüş…
O gün bir olay olmuş hemen iyileşivermiş,
Eski vicdan azabı, onu terk edivermiş…
Rüyasında peygamber, şahsına bilgi vermiş,
İyi olmana sebep, yaptığın bu iş demiş…
Dinsin vicdan azabın, Rab bağışladı demiş,
Kuş meselesi bitmiş, yüreği temizlenmiş…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.9.2014 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!