Yüce dağların başı, dumanlı olur.
Benim başım, neden böyle alavlı?
Dağların doruğunda kurtlar ulur,
Benim başımı aç köpekler saralı.
Sırtım taşımaz gayrı, onca yükünü
Dağları Ferhat deler, zirveleri kanlı
Ağaçlar sımsıkı tutar, sarar kökünü
Benim kalbim bile, adaletten yaralı.
İyi olmakta iyi değilmiş baksana,
Kötüler, cenneti yaşıyor dünyada.
Belki bu cezalarda azdır, hak bana.
Kötü kötü kokular var, bu aşağıda..
2024
Kayıt Tarihi : 18.5.2024 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!