Yine sonbahar akşamları gibi yaralı şu yürekler
Küflü sözcükler zihnimde uykusunda ağlayan adam
Pişmanlıklar sinsilesi içinde bıkılan bir yaşam
Bir dokun bin ah işit cinsinden hep şikayetler be gülüm..
İyi olalım be; ne olur hüzünlü mağlubiyetler gitsin
Çürüyen, kirlenen insanlardan ve istanbul’dan uzak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta