Usullerimiz mi bu da aksini yaşamadım?
Hak arayım der iken tehdit altında kaldım…
Ya da “Hocam hemen çık evi terk edeceksin,
Yarın görmeyeceğim bu gece gitmelisin! ”
Ev, onların güçleri onların kuvvetleri,
Başka da güçleri yok ya da yok severleri…
İyi varsa istisna ona laf kondurmadım,
Rastlamadım diyemem onları ayırmışım…
Evleri olduğundan bizden secde isterler,
Kesin ve net itaat sevgi saygı beklerler…
Her birini yaparız saygımızı duyarız,
Hoşgörülü şekilde laflarını tutarız…
Ücreti aksatmadan evvelinden veririz,
Yine de biz onlardan korkar veya ürkeriz…
Bu hiç değişmeyen şey şahsımın bakışında,
Aksini göremedim ki yaşadıklarımda…
Aramız şimdi iyi çünkü tecrübeliyiz,
El pençe divan durduğumuzdan sevinçliyiz…
Kapımız çaldığında göz kulak tetikte,
Anında açmalısın hazır ol vaziyette…
Yoksa hocam çık, derler bir gün içerisinde,
Bir günde toplanılmaz şahsım tek vaziyette…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.2.2017 18:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!