Ağlama gökyüzü bu gece benim için, güneşin hükmünü sür topraklarıma,
Denizlere gövde veren üç fidan diktim, inat olsun diye darağacına.
Sembol olmanın yasaklığı tadında, bir türkü tüttür isyankar dağlarıma,
Kanat; acı içinde çürümüş yaraları, yenik düşmeden kahpe zamana...
Asırların izleri var emekçi ellerimde, öfkeyle silaha sarılmış gençliğim,
Kafamda kurgular var gelecek gibi, kandırılmışlığın ihanetini taşıyamaz yüreğim.
Düzenin akıntılarında boğulsada yoldaşlar, kaya gibi oluk oluktur cesaretim,
Diyarbekirim ben; yağmur diye kurşundur kaderim, gökkuşağını ararım, dağlara emanet gençliğim...
Sürgünlükleri yurtlanmış dilim, iyi niyetimi bir bir yargılayıp astım yağmurlara,
Anladığı dilden konuşuyorum zamanın, yaşamak için savaş diyorum yoldaşlarıma.
Kirlenmiş tabulaşmış değerler, bize gözyaşı bıraktı ölümden farksız yaşamımızda,
Yediremiyorum suskun benleri görünce kendime, gidiyorum özgürlüğü mesken tutmuş kahramanlarla...
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 19:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!