İyi’leş’iyorum Nazlıcan

23.23. 2010

-Gözlerime geldin.
baktın bahtının dünyasına. Sonsuzluğu görmeye gelmiştin.Gözbebeklerimin sayfasında onsuzluğu gördün.

-Gözlerin görebileceği özlemlerin vardı.Oysa özlerin özleyerek gördüğü aşkın evini seçemedim. Gitmeyi tercih ettin.
Seni çok ötede bir eve yer yar yaptım. Gidebilirsin,şimdi dünya sensiz çok güzel bir yalnızlık sundu.
-Her şey ben kadar, benimi sarmış.Kendime özgür, sana hasret dolu bir gelecek var.
Bir gün bir şule yağmurunda kavruk masallar dilerim elbet. Beni aşk yeşilliğine götürecek elbet.

*Gecemin şafağına ışıltısını yazacak elbet. Gitmek siz de irsidir.

-Damlalarını çek yazılmamış kaderimden. Islatma geleceğimi.
Seni özlediğimi söylesem inanır mısın? Her acıklı film, dizi, müzikten sonra gözlerim nemli ...Birkaç damla, büyük aşkı ıslatır. Yattığın tarafa döner, varmış gibi seninle konuşurum.
Neden aktınız ki damlalar:
-O, hala yanımda.
Damlalar:
-Şair, kendine gel, o, yok.O, kendine de yok. O, yokların yoklamasında kendince sızılarını sunar.
Biz gözlerinden sızmak istemiyoruz. Artık mutlu bir aşka yanıver.Şule düşlerin aksın.Yanıver yeni sevdaya.

Damlalarını vura vura gittin.Düşünmedin mi vicdanımdaki kavruk masalını.
*Nefesim nefsinin hevesini yazıyor.Dedim ya, sensiz iyileşiyorum.

*Özlemimde sen kalan geçmişim var. İnsan geçmişiyle var, insan geçmişiyle yaşar.İnsan geçmişine bağlı bağlam olamaz.

Hasretimde sen varsın; ama gün geçtikçe iyileşiyorum.

-Özlem sağanağımın tesellesinde, teslimleri çok görme.

Yumru yumru boğazımda kalanların yutuluyor gerçeğe.Bende kaldığın ömrün sessizlik diliyim.

*Başkasına baktığım güncelerin seyrinde hasretlerimi yıkadım.Hatırı sayılır uzaklara gittim.

*Med-cezir beni sürükler kıyına.Gelişinin meçhul diline süreğen eder.

Yitiriliş atlasında hüznün yırtmaçlı renginde kendime gelirim.Bütün geçmişim senden ibaret; ama bütün geleceğimi oyalayacak bir güzel elbet çıkar.

Düş diline çevrilir sensiz kaldığım anların yabancılaşan manaları. Beni sensizliğin çözümsüz sözcükler döker denize.

Ruhumun iç cebi gibi yırtılmış sensizlik tutmuyor.
Tüm adreslerin manasında sözlükler ısmarlandı.Gidişinden sonra her şey manasız kaldı.Onları anlam kılmaya çalıştı sözlükler; ama nedense yeni bir sevgili dışında hiçbir şey manalandıramazdı, aşka aitleri.

Eski bir defter gibiyim. Yarası silinmiş yar gibiyim.Sen olmayınca sözcüklerin yarisi okunmuyor.
-Beni tümleyen sözcüklerini silen geçmiş mi sen mi ben mi bilemedim.

Bazen gözlerinde esiyor rüzgar, bazen rüzgarında esiyor gözlerin.
Zihnin algı kapasitesi doluyor.Farkındalığını sunan yarınlara yeni yar olmak için kendime yarışıyorum.