Bir mum yaktı adam, kendi kendine konuştu.
Gölgeler karanlık duvarlarda yalazlanıp duruyordu.
Büyüyordu elleri odayı kaplıyordu,
Açlık hissediyordu yaralı ruhu.
Çisil çisil Yağmur başladı, sonra koktu toprak.
Ardından gelecekti o ilkbahar coşarak.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta