Hırpalanmış gemi gibiydim,
Hırçın dalgalar dövüyordu beni.
Yüzüyordum hayatın karanlık sularında,
Akıntılar sürüklüyordu beni girdabına.
Hüzünler doluyordu yelkenlerime.
Belirsiz bir dehlize
Savruluyordum tüm ümitsizliğimle.
Muhtaçtım her derde çare
Riyasız, içten sevginize.
Ve sizi gördüm o bitmeyen tufanın ortasında.
Barikatlar ördünüz kin ve nefret dalgalarına
Can simidi oldunuz bana,
Benzersiz sevginizle bağladınız beni hayata.
Sizde gördüm hayatın en doğalını.
Sizinle gömdüm toprağa insafsızlığı.
Sizinle tattım karşılıksız sevgiyi.
Sizden öğrendim hesapsız kitapsız yaşamayı.
Kar taneleri gibisiniz ,bembeyaz ve temiz
Tüm kirlilikleri örtüyorsunuz hepiniz.
Kırmaktan korktuğumum kalbiniz
Umut dolu kuyular gibi dipsiz mi dipsiz.
Kelebeğin narin kanatlarını incitmeyen elleriniz.
Yılanı deliğinden çıkarır tatlı sözleriniz.
O kadar temiz görünüyorsunuz ki
Şeytanla tanışmadığınız ne kadar da belli.
En masum bakışlar gözlerinizde saklı.
Sizinle beraber yaşamak ne kadar da ayrıcalıklı.
Her ne yaşanırsa yaşansın aramızda
Kollarınızı açıp bana doğru koşuşunuz var ya
Bir kez daha bağlanıyorum hayata
Asla bırakmamacasına sıkı sıkıya.
Şu kötülük kokan dünyada
Güzel kokular geliyor sizlerden burnuma
Hem de insanlık ve merhamet kokan
Karanlıkların kalbine hançer sokan.
Sizi görünce barış şarkıları başlıyor içimde
Aşkla bestelenmiş,sevgi de içinde.
Artık umutla bakabiliyorum geleceğe.
Gündüzüm oluyor, her karanlık gece.
İnsanlığın onurunu kurtarıyorsunuz.
Hayrullah Gülsün
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 22:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!