Ben gökyüzünü izliyordum,
Düşüncelerimin sisli gölgesinde.
Kocaman adam mı olmuştum sahiden,
Nasıl olmuştu ki böyle birden,
Koca dünyadan bihaberken, kim tutmuştu ellerimden,
Kimdi beni bu günlere getiren,
Kimdi bir mum misali eriyen
Kimdi bu yüce gönüllü
Kimdi düşüncelerim aydınlığı,
Biz emanetlerin sadık gözcüsü
Tebessümlerin en samimisi, en masumu
Gözü yaşlıların sözcüsü...
Kimdi?
Unuttuk mu yoksa?
Öğretmen...
Nasıl unutulur ki bu söz,
Söz ki kalbimize işleyen,
Hiç üşenmeden bir ömür boyu bizi gözeten,
Bizi işiten...
Unutmadık elbet!
İyi ki varsın öğretmenim
Ve iyi ki varsınız öğretmenler!
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğine emeğine sağlık....değerli çalışmanızı ve sizi içtenlikle kutlarım....Başarınız daim olsun....
Selam saygı sizedir ....
TÜM YORUMLAR (2)