İyi Ki Varsın Deme Bana Şiiri - Derin Ak ...

Bir kapı sesine bekleyişler dokudum
Olur ya nezaketen halimi soracak olursan
köklerine kurt ilişmiş bir fidandan farksızım
Şu bahçe nelerden geçtiğimi bilir de
yine de hiçbir umutsuzluğa fular bağlatmadı
Pay mı biçtim?
Karşılık mı bekledim?
Yer çekimsiz toprağı neylesin ki yağmur?
Bilmez misin özlemle çatlayan bir kalp kurur?
Ne yapsam ne etsem hep kusur
Ne yalan söyleyeyim
kırgınlığım bana mısın demiyor
Camların buğusu odaların nemi
bugünkü kadar ağır olmamıştı
Öfkem bana mısın demiyor!

Balkon perdemin soğuk ipeği
belleğinde tutamaz ki her şeyi
Odaların duvarları yutmuş tüm gerçeği
Üzüm salkımları ve sarmaşıklar
bahçenin çimlerine doğru bakar
Gözlerim yollarda hep seni arar
Dibini görmüş en sevdiğim incir reçeli
Birkaç incir çekirdeği masa üzerinde kalanlar
Her köşede yarım kalmış anılar
Çarptığım kayaları canlandıran fotoğraflar
Gözümden düşen düşene
bir bilsen

İnsan kendi canından bıkar mı?
Lavanta kokusuna bürünmüş
piyanomun aşınmış tuşları
Teller yorgun
çekiçler koparmış bağını
Benden geriye bir tek yarım
ve eşitsiz tonlar kaldı
Zaman bir bir kırıldı
Yorgunluğum bana mısın demiyor!

İyi ki varsın dedikleri an
dünyadan soyutlan
Kendine bir kahve daha ısmarla
Kömür ateşinde
sade ve bol köpüklü bir yalnızlık olsun
İyi ki varsın dedikleri an
çelişkileri bir arada yudumlamaya hazırlan
Unutmak
o ilk yudumdaki o son haz olsun

Ben kahvemi sıcak severim
İyi ki varsın deme bana!
Bırakta yokluğuna denk olsun