Sabahın altı buçuğunda ayrıldım Aşti’den
Üst geçidin altında Çankırılının çayıyla bir simit
Serin bir hava…
Bilmediğim yollar…
Tarif üzere çıkıyorum Ankara’nın ıssız caddelerinde sabah yürüyüşüme.
Son baharın öldürdüğü ağaç yapraklarıyla yarı hüzünlü kaldırımlar…Yüreğim gibi…
Çok seyrek geçen araçlar,
Beni düşündüğün zamanların göstergesi.
Isı ise yüreğinde bana olan sevginin derecesi.
Hedefimde Bahçelievler varken Balgat dönüşünde bir park,
Kenarında polis aracı,
Yerde gazete parçaları, bi çöp kutusu, yapayalnız ve soğuk bir bank…
Senle benim özetimiz yani.
Hüzünlü bir beste dinler gibi
Suskunluğum vardı kırgın gönlümde,
Yansırken sürekli kırmızı yanıp sönen trafik lambaları.
Sana giden yoldaydı ve dur diyordu
Bakma bu tarafa git başka taraflara…
Daha da üşütüyordu yalnızlığın hissi
Ve yine çökmüştü üstüme sensizliğin sessizliği.
Oysa kulaklarımda bi uğultu vardı.
Tanıdık bir sesin hüzün haykırışları…
Kulaklarımdaki müzik gibi
Sevda gitmiyordu serden
Ve bu sevda kalkmalıydı düştüğü yerden
Ben böyle savaş verirken yüreğimde,
Zaman akıp gitmişti Ankara’nın parkında.
Polislerde gitmiş, hayatı şenlendirir olmuştu gelip geçenler.
Can bulmaya başlayan şehirle canlandım bende
Işıklar yine yeşile dönmüştü
Havada mı ısınıyordu ne?
Yollarda artık daha çok araba var,
Daha çok insan görür olmuştum.
Tüm engellerin kalktığını hissettim aramızdan.
Biraz pişmanlıkla aramalıyım dedim onu,
Çiçeğini mutlaka götürmeliyim.
Belki de gönülden sunulacak bir hediye.
Vefasızlığımın özrü olsun diye…
Güneş doğmuştu işte,
Ve tamda gönlüme doğmuştu güneş,
Sevdamın üstüne ve şehrinin üstüne, seninle…
Umutlara garkolmuştum yeniden,
Kendime söz verdim Mona Rosa’yı ezberlemeye…
Sen geldiğinde ansızın sana okuyayım diye.
Ve inan artık benim şehrimde çıkmaz sokak yok,
Her yol bana çıkar,
Yani her yol sevdaya çıkar benim şehrimde.
Deniz kıyısında martılar nasıl aşık oluyorsa denize,
Nasıl bekleniyorsa kız kulesi sahilinde sevgililer…
İşte öyle bekliyorum…
Sevgili:
Yeşil ve beyazın üstüne kırmızının yakıştığı gibi yakışıyorsun bu dünyaya(gönlüme)
İyi ki varsın…
20.01.2013
İsmail Uzun 2Kayıt Tarihi : 20.1.2013 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Uzun 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/20/iyi-ki-varsin-94.jpg)
Ve tamda gönlüme doğmuştu güneş,
Sevdamın üstüne ve şehrinin üstüne, seninle…
Umutlara garkolmuştum yeniden,
Kendime söz verdim Mona Rosa’yı ezberlemeye…
Sen geldiğinde ansızın sana okuyayım diye.
Ve inan artık benim şehrimde çıkmaz sokak yok,
Her yol bana çıkar,
Yani her yol sevdaya çıkar benim şehrimde.
Deniz kıyısında martılar nasıl aşık oluyorsa denize,
Nasıl bekleniyorsa kız kulesi sahilinde sevgililer…
İşte öyle bekliyorum…
kaleminize ve emeğinize sağlık,kutluyorum..
doyurucu mısralarla akıp gidiyor şiir
çok çok güzeldi değerli şair
tebriklerimle
sevgi ve huzurla kalın efendim
TÜM YORUMLAR (15)