İyi ki Varsın Şiiri - Ayşe Gönül

Geceye beklemezdim unutmak için seni
Kovmuştum kabusları,varlığın yanımda şimdi
Uykularım kaçardı beklerken düşlerimi
Güneşi neyleyeyim gönlümde doğdun şimdi...

Mini pantolonlarla çocuklar gibi şendik
Her adımlarda dertleri kum gibi serdik
Ufka bakan gözlerde mutluluğu hep çizdik
Mahkum olan gönlümün penceresi hep sendin....

Avazım çıkmaz iken şimdi sesim açıldı
Dudağından cümleler gönlüme hep saçıldı
Irmaklarım kurudu akmayan yaşlarımla
Çöl çatlakları yok oldu öpülen dudağımda....

Körmüş bu güne kadar gören gözlerim
Dünyam gibi karanlık çizdiğim resimlerim
Ağıtlar hep benim dertlerimle derlenmiş
Kanayan sol yanımın merhemiymiş sözlerin....

Sen geldin güller tomurcuktan kurtuldu
Baş eğen ay çiçekler şimdi dimdik gururlu
Hele yolduğum papatya isyanımdan kurtuldu
Tabiat sen var iken ne de güzel değişmiş.....

Derelerden akan sular gözyaşımın eseri
Dağlardan fışkıran lav yaramın depreşmesi
Afetler gönlümdeki fırtınanın bedeli
Meğer ben sensizlikle hayatı durdurmuşum.....

Güneş böylemi doğarmış yıllarca bilemedim
Kar üzerinde yetişen kardeleni göremedim
Yüreğimde bir ömür hep seni gezdirdim
Varlığınla yılların özlemini bitirdin...

Bedenin buzullarda buzlarımı eritti
Sözlerin ruhumun inceliklerini bildi
Fatih gibi fetheddin karalı şu gönlümü
Sıcaklığın doldurdu boş kalan yüreğimi....

Ayşe Gönül
05.02.2014 18:06