İyi ki Vardın Şairim! * Şiiri - Naime Er ...

ölürken dudaklarından
dizeler ağan
bir adam geliyor gözlerimin önüne
:
“kısrak ol
bir kılıç ol kesen
kabir ol
ölüm ol…”

...derken,

sevgilinin mührünü
ruhunda bir dövme gibi gizleyen
kadının süt beyaz göğsünde
bıkmaksızın
ebedi aşkı inleyen.
menekşe rengi aramıştı maşukun sesinde
nasıl unutulur
Tanrı’ya yakarışları
aşık kalabilmek için dilediğince

üşüyen denizlerden
ayrılığım oluyorsun ey şair!
bulutlara hapsediyor sıcaklığın kar fırtınalarını
inancım yineleniyor aşka ve yaşama dair
canlanıyorum!
bedevi çadırında unutulmuş sahranın
ıssız bir köşesinde

aşkın hüznüne minnet yağdırıyor sesin
bahar yağmuru kadar mucizevi şiirlerde sen
bahar yağmuru kadar
efsunkar tutunurken yüreğime

“ey dostlarım
bıçağın saltanatını reddeden
bir yarayım ben”
diye haykıran bu sesi seviyorum

iyi ki vardın şairim!
iyi ki varsın Kabbani…

.......

(*) Büyük Arap şairi Nizar Kabbani’nin (1923 – 1998) anısına…

(02 Aralık 2003)