İyi Ki Varsın... Diyordum

Olmasa zor olurdu yaşamak, nefes almak
Eksik kalırdı -kesin- kavgasız ağzımda tat
Zor olurdu her andan, borandan heves almak
Sinirleri germezdi, neşe vermezdi hayat
Sayemde hem saçları hem kaşları ağardı
Bahtım gönlüme yârdı; iy'ki... iyi ki vardı

Bilmesem de önceden nedir Küsme Sanatı
Öğrenip, özen ile daha da geliştirdim
Kin de kardım öfkeye, icat edip inatı
Gülen şen çehresini tersiyle değiştirdim
Şükür ki gerçek oldu düşüm, hayalim, rüyam
Eksiğim? Var elbette; madalya bir de hayâm

Kim demiş ki; "çiftlerin 'bir yastık...' hikâyesi
Hayat güzergâhında birlikte gayret, emek?"
Bilmeyenler öğrensin; evliliğin gayesi;
Hep haklı çıkmak için huzuru bozmak demek
Bazen naz da yapmalı, veyahut bolca kapris
Her kavga bittiğinde memnun kalmalı İblis

Evlilik bir savaştır, evliler birer nefer
Bedeli olacaktır elbette ki o şânın
Hedef yuva yıkmaksa akan o tere değer
Zafer nefse baş eğip ateşe yaklaşanın!
İnanın ki zor değil; yeter ki ar az olsun
Sevgiyi budayın ki "âh" çekerken haz olsun

Nasıl hır çıkarılır, nasıldır gönül kırmak
Bilmek için yardımı gerekir bir nankörün
O yüzden bir onurdur tecrübemi haykırmak
Ki siz de yuva kurup savaşmak neymiş görün;
Yarışın, her fırsatta şeytana itaatta
Haklı olsa da hatta; asla kalmayın altta!

Öyle ki zaman ile o papatya tacından
Gülüşünü kıskanan diken intikam alsın
Öyle ki zaman ile o aşkın ağacından
Geriye yaprak döken çürük bir kütük kalsın
Bakarken gurur ile eş/siz eserinize
Bırakın o yapraklar... âh çeksin... yerinize!