Sevince mi Kazanıyor İnsan?
İyi ki sevdim seni. Hayatım çimenlendi seninle. Parklar oldu yüreğimde hiç beklemezken. Parklarda iki sevgili. Gönlümde bir şelale görme gitsin şırıl şırıl. Huzurluyum, beklentilerim senli, isteklerim olmuş, yüreğim sevmelerde küt küt atıyor. Haftada bir evimde, odamda bir şenlik. Yüreğim sevilmelerde kedi olmuş sokuluyor koynuna. Ellerin okşuyor, yüreğim çocukluğumun bayramlarını yaşıyor.
İyi ki sevmişim seni. Hep ben kazanırım ama bu kez dünyaları kazanmışım. Gökyüzünü, yıldızları, sabahları, huzuru, kuş seslerini, serin dereleri, kırları, patikaları, yoldaki çoban çeşmesini, durakları, üstüne üstlük gemileri, kır lokantalarını, köpüklü kahveleri, candan gülüşleri, sıcacık öpüşleri, içimdeki kuşları havalandıran dokunuşları, beklenen mesajları, yürek hoplatan kapı zillerini, denizin mavisini, gözlerinin derinliğini bu kez.
Sevmem iyi oldu be güzelim. İşte ondan sonra başladı içimdeki iki çocuğun koşuşturmaları. Dur durak yok. Yıllar sürdü bendeki sevgin. Daha da sürecek gibi. Gelsen gelmelerin güzel. Yoksan beklentilerim güzel. İkisi de kalp çarpıntısı. İki yaramaz çocuk apartmaların tüm zillerini çalıyor gibi. Balkondan biri kafasını uzatacak gibi. Ha yakanlandı ha yakalanacak korkusu.
Yaşam senle güzel. Güzeldi senle daha da güzelleşti. Birden kendini güzel bir filmin içinde bulur gibi. Senaryosunu birileri yazmış bizim için, tüm oyuncular figüranlar bizim için çalışmış. Oynayan biz, yaşayan biz, seven biz, sevda biz.
O kadar benlesin ki otobüste, evde, yemekte, uykumda, aklımda, nefesin nefesimde. Gecelerimin tadı, sabahlarımın güveni, içimin huzuru, günümün heyecanısın. Sen aklımın takıldığı en güzel resim, en güzel şans, en şanslı rastlantısın. Hayatın bana sunduğu en güzel hediye, en güzel tatlı, en tatlı çikolatasın.
Yine yeni bir sabah. Hazırlanmam gerek. Sevda dolu odamı müzikle şenlendirmeliyim komşuları uyandırmadan. Demesinler bu şarkılar da ne sabah sabah. Radyomu açmalıyım. Üzerime giyeceğimi seçeyim dolaptan. En çiçeklisinden, kuşlar ötüşmeli yüreğimin baharından. En pembesinden seçmeliyim, pembesi yanaklarıma vurmalı. Saçlarımı tarayıp çıkmalıyım otobüsü heyecanla beklemeliyim sana getiren.
"Merhaba" diyerek gökyüzüne, kaldırımlara, köşedeki erken uyanan teyzeye. "Merhaba" demeliyim "Bu sabah yine erkencisiniz".
O da: " Of yine sevdalanmışsın. Gülüşün ele veriyor." demeli.
"Sus sus kimseler duymasın. Yaramaz yüreğimi cezalandırmalıyım."
İyi ki söz dinlemedin yüreğim. Nasıl da iyi geldi yüreğin yüreğime. Tıpatıp uydu.
Yağmur mu yağmış ne. Etraf aşk kokuyor.
Ne çok insan varmış bu şehirde sana benzeyen. Hepsinde senden bir parça. Kimi sen gibi bakıyor, kimi senden bir gülüş.
İyi ki de sevmişim seni. İnsan sevince mi seviniyor böylesine?
17. 9.2014
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 30.9.2014 22:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!