İyi Ki Seni Tanıdım

İlk zamanlar sadece, iki arkadaştık biz.
Şimdi çok sıkı dost olduk.
Sana her şeyimi, çekinmeden anlatabiliyorum.
Çok rahatlıyorum.
Onu nasıl unutacağımın,
Hesabını yapıyoruz ikimiz.
Sanki tılsım etkin var bende.
Sabırla beni dinliyor, öğütler veriyorsun.
Bazen telefonda ve nette görüşemiyoruz.
Bir gariplik oluyor bende.
Sanırım sana çok alışmışım.

Her facebook hesabımı açınca,
İlk işim mesajlara bakmak oluyor.
Mesajların arasın da,
Senin mesajını arıyorum.
Mesajın varsa, çocuk gibi,
Çok mutlu oluyorum.
İçim gülüyor, içim içime sığmıyor.
Göremezsem öksüz çocuk gibi,
Oluyor ve huysuzluğum tutuyor.
Telefon çalınca koşuyorum
Sensin diye coşuyorum.
Sen değilsen eğer,
O an bir görsen yüzümün,
Muşmula gibi, büzüştüğünü,
Koca karı gibi, olmuşsun diye,
Vallahi kaçarsın!

Başka bir dostun sesi, nasılsın diyor?
Eh işte keyifsizim hastayım biraz diyor,
Konuşmayı kısa tutuyorum.
Senin sesinse telefonda ki ses?
Anlatamam duygularımı ve
Heyecanımı bilemezsin.
Havadan sudan başlıyorum anlatmaya
Saçma sapan şeyler anlatıyorum.
Bir bilsen! Senin sesini fazladan duyayım diye,
Bu maskaralıkları, doğaçlamaları yaptığımı,
Oh be bizim dost kafayı yememiş dersin.
Bazen çok uzun konuşuyoruz.
Sayende donmaktan kurtuluyorum.
Çünkü pencereyi açık unutuyorum.
Sen hatırlatıyor, üşüme diyorsun.
Sanki bende üşüyecek hâl var mı?
İçim yanıyor, cayır cayır be!
Teli kapatınca yalnızlığa bürünüyorum.

Bazen saklıca tarafından, üç, beş kadeh atıyorum.
Seni aramak istiyor, işin var diye vazgeçiyorum.
Seni düşünmekten sanırım onu unuttum.
Bu günlerde işlerimi ve kendimi bile, unuttum.
Şimdi nasıl ve nerede diye, çok merak ediyorum.
Sen aklıma geldiğin an bile, içim kıpır kıpır, oluyor.
Son konuşmamızda, ben nasıl âşık olabilirim dedim.
Senin elinde ve onu unut dedin.
Korkuyorum yeniden sevmeye dedim.
Bu korkuyu yenmeme yardım et!
Ve
İyi ki seni tanıdım dostum dedim.
Sende, iyi ki bende seni tanıdım dedin.

Beni tanıdığına, sende memnun olmuşsun.
Şimdi benliğimi bir korku daha kapladı.
Dostumu kaybederim diye, kaygılanıyorum.
Çünkü galiba ben sana…
Arife tarif gerekmez!
Çoktan anladın zaten.
Son cümlelerimi yazmama, sen cesaret verdin.

Şunları yazdın bana!

Ben duyguların ne olursa olsun.
Bastırılmasından yana değilim.
Ne hissediyorsa insanlar yaşamalı,
Bedeli ağır bile olsa…

Bende şu cevabı veriyorum.
Senin sayende, korkularımı yenip,
Yeniden sevmenin bedeli,
Ölüm olsa da seveceğim.
İyi ki sen varsın…