Kış ayında turunçsun, bahar ayında kiraz,
Dudağın haziranı görmeden kızaramaz,
Senden başkalarına yüreğim bağlanamaz,
İyi ki; seni sevdim bu dünyada sadece.
Hükümdür sürdürürler geceler mehtaplarda,
O kadar güzelsin ki; eşin yok kitaplarda,
Sen bir şarkı gibisin altından mısralarda,
Yüzüm bin kere güler sen bir kere gülünce.
Seninle bütünlenir ıssız çöl, durgun deniz,
Sensiz dünya bir uçsuz, bir karanlık kör dehliz,
Dikenden güle kadar her gün seni bekleriz,
Güller sarhoşa döner sen görğünüp gelince.
Menekşeler gülümser, gülümsesen bir kere,
Kelebekler yükselir sevincinden göklere,
Tüm çiçekler bürünür en büyülü renklere,
Bedenin kanatlanıp ruhun meleklenince.
Bulutlar yağmur yüklü, yağmurlar senden haber,
Hep seni anlatırlar rüzgarlarla beraber,
Yıldızlar yanıp söner göklerde birer birer,
Hayalin mehtap gibi göğe direklenince.
(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 69-70/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 18.8.2004 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!