İyi ki gazeteci kız Şiiri - Kadir Berat

uzaktan takip ettim onu içinde ki merhametti beni onun cümlelerine çeken oldu.
adamlığı her halinden belliydi kaleminden damlıyordu resmen.
bazen hayret ediyordum dehşete düşürüyordu hatta ara sıra öyle sevgi dolu,öyle dost canlısıydı
ama bir anda öyle şeyler yazıyordu ki dünya ya içindeki adam kılığında ki oğlancıklar'a,kadın görünümlü insancıklara,
adaletin var olduğunu savunanlara hatta o çok sevilen pollyanacılık oynayan yazarlara,şairlere öyle sert şiirler diziyordu ki,
böylesi gülmeyi hak eden,gülüşü hiç bir resme benzemeyen birisi nasıl böyle öfke ve hiddet dolu oluyordu anlayamıyordum.
takip ettim her gün işten eve geldiğimde yada bir pazar günü balkonumda kahvemi içerken yazdıklarını okumaya dalıyordum.
yine her hangi bir pazar gününün alelade saatinin birinde bana merhaba dedi.
inanamadım ama merhaba diyebildim.
ilk merhabalardan sonra hal hatır sormalar karşılıklı hoş beşlerden sonra bende size yazacaktım dedim.
sebep dedi anlaşılan soğuk birisi dedim yanlış anlaşılmaktan korktum ve röportaj için demek ile yetindim.
ne hakkında dedi,şiir kitaplarınız,kadınlara çocuklara hayata bakışınız hakkında diye bildim.
kabul etti çarşamba uygun mu diye ekledi olur dedim.
iyi pazarlar diledik ve yazışmanın sonuna geldik.
en azından ben öyle sandım,bir kaç dakika sonra iletişim için telefon numarasını yazmış teşekkür ettim.
siz bana sorular sorup benim hakkımda fikir sahibi olacaksınız dedi ve ekledi bende sizin hakkınızda fikir sahibi olmak istiyorum diye.
uzun uzun konuştuk sevdiğim kitaplardan,şairlerden onların en beğendiğim eserlerinden ama en çok da samimiyetten konuştuk.
ikimizde de büyük bir güven duygusu oluşmuştu.sonra birden müsaade istedi yazmam gerek dedi.ara ara girdim ve baktım arka arkaya aralıksız yazıyordu,
bu sefer kızgın değildi aksine şaşkındı yazdıklarından anlayabiliyordum ve yazdıkları diğerlerinden daha önce okuduğum şiirlerinden daha çok ben içeriyordu
ılık bir rüzgar esti içimde.sabah kalktım ve kahvemi yapıp telefonu elime aldım gece hiç bir şey yazmamıştı hayal kırıklığına uğradım,
içten içe ona kırıldığım için benim anlatmak isteyip de sustuklarım'a tercüman olmadığı için içten içe kızdım ona.
sonra ona kızdığım için güldüm kendime ki bu arada bana günaydın yazıp bir şey sormak istediğini söyledi,
buyurun dedim sustu bende sustum.
bekledi bekliyordu hissede biliyordum ama anlam yükleyemedim.
sonra salı günü röportaja bir gün kala bana tekrar yazdı sana bir şey soracağım ama yüz yüze sormam gerek dedi.
adam beni şaşırtmayı her seferinde başarıyordu akşam geç saat olduğu için yarını beklemesini söyledim.
ama o yarının geleceğini bilmiyoruz en azından ben kendimi yarına kavuşacak kadar şanslı görmüyorum çok önemli ve acil dedi.
şiir,çocuk,papatya seven birisinden zarar gelmeyeceğini düşünüp ve yine adını koyamadığım ama onda aşırı dozda hissettiğim o güven duygusu ile
beraber adama tamam dedim.
balkondan gelişini beklerken gelişi ile yine beni şaşırttı .
bizim buralara kış pek uğramaz ama onun geldiği akşam kapkara bir kış soğuğu vardı
ve o tüm bunlara inat hiç bir şeye özellikle de kendi canın tatlılığına aldırmadan motor ile gelmişti hemde onca yolu.
en kalın montumu beremi atkımı aldım ve aşağıya indim.
merhaba dedim ellerimden tuttu şaşırdım kaldım ne yapıyorsun be adam diyemedim beni sürükledi rüzgarına kapıldım
ve onun ile yürüdüm sanırım az biraz zaman yürüdük sonra bir defter çıkarttı çantasından
ve kaldırımın üzerine koyup gözleri ile otur dedi.
defteri sinirli bir şekilde alıp eline tutuşturdum çok kızdım ona ve kendime.
kim oluyordu bu adam ki merhaba demeden elimden tutup alt sokağa götürüp beni gözleri ile emir verir gibi otur diyebiliyordu
ve ben nasıl bu saatte onun ile konuşmak için evden çıktım ki ona bunları yapma fırsatı verdim diye kendime de haylice kızdım.
bir kaç saniye konuşmadı ben bekledim sonra gözlerinin üzerimde olduğu hissine kapıldım ve kızgın gözlerimi ona doğru yönelttim ki tamda o anda bana bakıyordu.
korunmasız bir çocuk kadar saf bakışları uzun yıllardır taşıdığım zırhımı kalkanımı duvarlarımı aştı yıktı geçti içimde ki en kuytu yere ışık oldu.
ALLAHIM dedim ALLAHIM hiç bir yeşil bu kadar anlamlı olmaz sen ne güzel yaratmışsın aynaya bakar gibiydi gözlerine bakmak.
içimde karnımda kalbimde boğazımda bir şeyler kıpırdıyor,düğümleniyor,yeşeriyordu ama anlam veremedim tam bu şaşkınlığı atlatmaya çalışırken
yetmezmiş gibi ayağa kalktı .
boyu saçları ulu bir çınarı andırıyordu tam karşımda dikili durdu tuttu beni kolumdan kaldırdı ne yapmaya çalıştığına daha anlam veremeden ellerini boynunda gezindirdi.
o çok beğendiğim kalem tutan parmaklarını enine boyuna inceledim nasıl bu yenmiş tırnaklı parmaklar ile o kocaman şiirleri yazabildiğine çok şaşırdım.
boynundan iki cevşen çıkarttı ve bir tanesini alır mısın demeden boynuma taktı.
inançlı birisi olması beni aşırı şaşırttı çünkü o devamlı olarak allaha sorular soruyor rakı ile ilgili şiirler yazıyordu.
mevlanayı sevdiğini künyesinde okumuştum ama ...
cevşenin diğerini boynuna geri soktu tekrar elimden tuttu,
gördüğüm en net gözlerini gözlerime kilitledi ve SANA HER ŞEYİN EN İYİSİNİ ,
HER GÜN MUTLU OLACAĞIMIZIN SÖZÜNÜ VEREMEM AMA ELİMDEN GELENİN EN İYİSİNİ YAPACAĞIMA YEMİN EDERİM DEDİ.
anlamadım ve yani diyebildim.BENİMLE EVLENİR MİSİN ?
ALLAH'ım bu adam sahiden gerçek mi dedi kalbim,sadece beş saniye gözlerime baktı ve bana evlenme teklifi etti.
bundan daha fazla şaşırtmaz dediğim an da gözlerine baktım ve yanıldım.
dizlerimin bağı çözüldü,yüreğimde bir yangın yeri ki anlatamam içim ısındı,
içimde ki çocukların yalın ayak koşularının sesini duyuyordum bu adam o buğulu gözleri ile tüm susmalarım'a ses,tüm kayıplarıma karşın kazanımım
ve öldü sandığım aşkın,sevdanın,güvenin ,tekrardan birine inanışın canlı kanıtı oldu.
ona hayır demek yaşadığım bu hayatı terk etmek gibi olurdu öyle samimi ve heyecanlı korku doluydu ki
ona hayır demek saf olan temiz kalan her şeyi herkesi öldürmek tüm dualara ihanet olurdu.
o beni ilk nefesimden beri sevmiş,bir gün bir yerlerde beni bulabilme ümidi ile bu günlere kadar gelmiş bir aşıktı hissettim.
HAYATIMIN EN DOĞRU KARARINI VERDİM VE ONA İYİ Kİ'M DEMEYE DEVAM EDİYORUM....gazeteci kız