1995 yılının Nisan ayının beşinde, teşrif ettin fani dünyadaki, sayılı ömür miadını yaşamaya!
Bir iki yaşına girer girmez, başladın yeni doğan kuzular gibi koşmaya!
İnsanlar doymuyordu seni öpüp okşamaya!
Çok sevilen bir çocuktun, her sokağa çıktığımızda, alınıyordun kucağımızdan!
Çare oldun ve de olacaksın çaresiz, çar naçar, kimsesiz dul ve yetimlere gönül ocağından!
Onur verdin, vermeye de devam edeceksin bana ve ben gibilere!
Kolay kolay eyvallah etmezsin, ömür miadın devam ettikçe zalimlere!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta