İyi ki Doğdun Ey Milletim!

Bazı mahalleler görürüm
şans eseri bir yerden bir yere giderken semtimde...
kaldırımlarında yürümem gerekir,
ne taksi gerekecek kadar uzun
ne de yürüyecek kadar kısa yollar...

Birden bastığım o parke taşlarından sesler yükselir:
Hello! Hello! How are you today? ..

Şaşarak bakakalırım suratlarına parke taşlarının.
Duymamazlıktan gelirim ve sadece
'selam olsun size ey taşlar
ülkeme doğan güneşle ısının
ülkeme yağan yağmurlarla yıkanın, aklanın-paklanın' derim.

benzer dilde ve aynı kibar tonda selam sözlerini
yoluma devam ederken
o mahallenin tertemiz ve bakımlı çöp kutularından,
apartman girişlerindeki bodur, düzenli kırpılmış çit bitkilerinden,
ve hatta pahalı aydınlatma direklerinden de duyarım ve
yine oralı olmam.

Taşlar, direkler, bitkiler
ikinci, üçüncü Türkçe selamımdan sonra anlarlar beni.
bana ayak uydururlar,
ülkemin diliyle yüzüme gülmeye başlamışlardır bile 3 gün sonra! ..
bizi takip eder bu çevre
ve bize hizmet etmeli zaten madde...

geçerim yolları, kaldırımları aşarım
kapılardan girerim.
bir daireden sesler hücum eder kulaklarıma
alkış tutmuş eller, arkada ritmler...
sonra sesleriyle eşlik eden insanları duyarım:
'happy birthday tooo youuuuu! '
'happy birthday tooo youuuuu! '...

kulaklarım beynime iletmeden önce bu sesleri
kızmayayım, alınmayayım,
üzülmeyeyim diye
bu yabancı sözleri türkçeye çevirirler! ..

taşı, toprağı, ağacı-gökyüzünü uyardık
düzelttik, selamladık, ama insanı ne yapacağız? !
bizim memleket değil mi burası? !
bastığım topraklar, bu parke taşları
çevreye dikilmiş süs bitkileri, ağaçlar
bizim vatanımızın değil mi? !
evlerimiz bizim değil mi? !
yeni doğan her bebek, ülkemize doğan güneş değil mi? !

işte bu yüzden
bugün o mahalleden geçerken
kulağıma gelen 'happy birthday' seslerine selamımı
'iyi ki doğdun ülkemin bebeği! ' diye bağırarak veriyorum!

iyi ki doğdun bu ülkeye ey milletim!
iyi ki doğdun
mutlu yıllar sana! ..

(Ocak 2007)