Risale-i Nur der ki kalbine nur,
Umutsuzluk yerine sabır olur.
“Ben niye doğdum?” demez insan,
“İyi ki doğdum, şükür ki iman.”
Karanlık fikir söner gider,
Yerine ümit kalpte yeşerir.
Öfke, hiddet yerine af gelir,
Kin tutan gönül merhamet bilir.
Dünya malına gönül bağlamaz,
Hırs yerine kanaat ağlamaz.
Geçici heves solup biter,
Ebedî saadet içte yeşerir.
Gurur yerine tevazu öğretir,
Bencillik yerine kardeşlik getirir.
Korku yerine cesaret doğar,
Şüphe yerine yakîn bağlar.
Risale-i Nur gönüle rehber,
Yanlışa değil hakka sevk eder.
Bir ömür boyu insan anlar,
Kötülük yerine iyilik parlar.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi içindedir. Kim nasıl okursa öyle anlayacaktır diye düşünüyorum. Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!