Kapılıp bir deli rüzgara savruldu bedenim
Düşe kalka doğru yola erdim
Bir kuş misali özgürlük derken
Kafesin içinde bir ömür geçirdim
Dönüp ardıma bakarken hüzünlenirdi içim
İçin için kanardı o görünmeyen için
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ufkun be duyarlı bir yürek sesi güzel bir çalışma
yürek sesiniz eksık olmasın kutluyorum tebrikler.
Şairim bazen insan yaşamında geçmişdeki hatalarını görerek onun geleceğe ayna olarak tutuyorsa sorun bitmiştir demek..... Düşe kalka-kırıla kırıla hayatı yaşamak öğreniyor insan acı çeke çeke ve kırıla kırıla öğreniyor yaşamayı...size allah dertvermesin diyorum..kutluyorum şiirinizi ve sizi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta