unutulmuş bir akşamdı
dalgakıranın ucunda bir adam
taşlar ıslak
adam kendi yalnızlığına tutsak
biraz dökük üstü başı
bir ufak ‘yeni rakı’ yoldaşı
şehrin uğultusundan uzak
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
