Bir avuçta saklı bir çift elin
Tutsam dünyalar benim, bıraksam hasretim
Bir gülüşünü sahiplenirim, sebebi sayarım kendimi
Yine bir gülüşündür sebep umursamazlığıma diğer her şeyi
Salt insan olmak yetmezmiş gibi geliyor şimdilerde
Anlamak için dalın yaprağa tutunuşundaki inadı
Gagasında taşıdığı yemle bir kuşun telaşını
Anlamanın da yetmediğini ulaşılmadan henüz
Sorumluluğun verdiği mutluluğun yükten ağır bastığını
Sen!
Boyundan büyük bir eserin mimarı
O kadar bekledim ki seni mevsim mevsim
Açtım her bir ümitte, soldum tekrar yokluğunda
Ama işte en beklenmedik geç zamanda geliverdin
Baba olabilmek varlığınla
İnsanlığımın erişebileceği en üst noktası
İyi ki var’dım, iyi ki varsın
İyi Baban’ım
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!