İyi Ki Şiiri - Öznur Çetin Özcan

İYİ Kİ

|

Dolduramadığım boşluklara,
Kalbin mağarasına indim.
Seslendim, kim var aşağıda ?
Korkutan yarasalardan başka.
Ve yapay karanlık...
Yankılanmadı sesim, aslında yokmuşum orada.
Bilincin arkeoloğu kazı yaptı sahte karanlıklara.
Cesaret ve dualar yanımda.
Zihnimi kör eden gürültüler gömülü derinliklerde tam karşımda.
Oysa hazinem olduğunu sanıyordum toprakta.
Yol haritamı bulduğumda,
Nefes tebessümle birleşti.
Artık sevgiyi ruhta daim kılma mücadelesi...

||

Güven ile doldu kolların zorlu yolların sonunda.
Buz gibi ellerin ılık mevsime döndü.
Sahte duygulara veda...
Rüzgâr sımsıkı sarılıyor.
Yapraklarda bir kutlama havası.
Gökyüzü kalpte asılı.
Hissetmek öze dokunmaksa,
İyi ki olan her şey yukarıda, önde , içeride, aydınlıkta ve sıcakta.

30.11.2025