İyi kalpli günahkar
Kanaatkar ve şakacı bir gece lambası gibisin...
Yanıyorsun sevişmelerin en koyusunda,
Sönüyorsun binlerce bilmeceyle.
Dışarıda mağrur, gizemli, yasakçı...
İçeride sevecen, başıboş, ahlaksız.
İyi kalpli günahkarları
Aydınlatan bir gece lambası gibisin...
Kendi yangınına aşık...
Kayıt Tarihi : 30.7.2002 22:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gece lambasına şakacı demek bir garip ahlaksızlığı aydınlığın ışığın güzelliğin sembolü olan nesneye (ampule) benzetmesi bir acayip doğrusu. Günah işlemeyi iyi kalplilikle yan yana getirmesi en hafifinden büyük bir kafa karışıklığı. .
Küpte ne varsa dışarı o sızarmış. Kalbinde iyilik olanın kötülük yapması veya yapılan kötülüklere onay vermesi nasıl normal olabilir ve nasıl normalleştirilmeye çalışılabilir? Benim böyle bir tezat'ı asla havsalam almıyor doğrusu? Hani bizler göründüğümüz gibi olacaktık veya olduğumuz gibi görünecektik? İçi başka dışı başka olanlara ne denirdi bir der-hatır edelim lütfen?
TÜM YORUMLAR (8)