Açılınca gönül kumbaramın kapağı
Dökülüverdi içindeki tüm iyi insanlar.
Meğer ne kadar çok biriktirmişim farkında olmadan...
Gönül sevdimi birini ne mesafe tanır. ne zaman.
Çıkarsız ilişkilerin olduğu dönemin çocuğuyum ben,
O yüzdendir kimseyle maddi bir ilişkimin olmaması.
Gönül gözüm açıktır, hemen anlarım kimin iyi kimin kötü olduğunu.
Değer verdiğim insanlara açarım gönlümün sarayını,
Sevmediklerime ise buzdağı olurum uçsuz bucaksız.
Size tavsiyem; biriktirin, nerede ne zaman bulursanız iyi insanları.
Maneviyatın maddiyatı yerle bir ettiği bir yaşantınız olsun .
Bulunca sahip çıkın iyi insanlara, kaybetmeyin,
Bakın etrafınıza onlardan daha kaç tane var?
Kayıt Tarihi : 10.8.2019 19:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ömrümüzden iyi insanların eksik olmaması dileğiyle dizelere dökülen duygularım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!