İyi huylu çiçekler.

Bir sabah kalktığımda unutturur öfkemi
bir Sardunya'nın gülüşü doğuşu bir gül'ün
içimde şefkat uyandırır nazlı bakışı
üstünde şebnemleriyle titreyen Sünbül'ün
kibrim ayağa düşer kinim kalır kınında
kuytulanır kalbimin en zedeli yerinde
ertelerim içimdeki hesaplaşmaları
şad olurum ellerin bir baş okşadığında
bir sabah kalktığımda unuturum kavgayı
barış beyaz güvercin bilirim uçurmayı
işte ben ve sen böyle bir misyonu kuşandık
çiçekler varsa kavga olmaz diye inandık
mayınlı yollar değil yollara gül yaraşır
büker boynunu çiçekler gül'üne kan karışır
bir gün geçer o yoldan kan kardeşim dediğin
yıllar sonra anlarsın yalanmış her bildiğin
bir sabah kalktığında unutursun öfkeni
barış beyaz güvercin bilirsin uçurmayı
bırak savaşmayı da sen de barışı kuşan
fikirler çürür bir gün her yaşta başka insan

28/Ocak/2011/Cuma/Ankara