İyi Gördüm Yeğenlerimi

Yerleşiktir Akrabalarımın çoğu Menemen'de,
Epeydir görüşme arzusu belirmişti Ben'de,
Gittiğimde sordum kayinbiraderi Sefer'e,
Dedi, Yeğenlerin oturuyor İngiliztepe'de.

İngiliztepe, yeni bir yerleşim yeridir,
Menemen merkeze göre biraz geridir.
Yolları geniş, toprak olup, çok tozludur,
Kimi yer düz, çoğu yerlerde yokuşludur.

Gördüm ki gençlerimiz çok neşeli ve mutlu,
İş-güç sahibi, hepsi yarınlarından umutlu,
Onları bir araya toplayıp, konuşmaktı niyetim,
Kendiliğinden oluştu, yerine geldi emelim.

Onları derecelendirmeden anlatayım size,
Eksik-fazla söylersek, sitem etmeyin bize,
Zira hepsi benim canım, ciğerim, Kardeşim,
Hepsi büyüklerimin yadigari bana, sırdaşım.

Birini diğerine üstün tutarsam, namerdim,
Hakk Muhammed Ali'nin yolunadır, kametim,
Abu cedimize yakışmalıdır, ar-ı ismetimiz,
İnşallah eksilmez, erzakımız - kısmetimiz.

Büyük Düzgün, Öz amcamın küçük oğludur,
Bana göre abilerine nazaran doğrucudur,
Çocukluğundan beri, sakin ve durgundur,
Herhalde meclis muhabetine vurgundur.

Gördüğümde, nefes darlığından muzdaripti,
Merdiven çıktığından, görüntüsü azıcık garipti,
Kendisine Allahtan acil şifalar dilerim,
Küçüğümdür, ayrıca gözlerinden öperim.

Küçük Düzgün,Amcam İsmail'in ilk oğludur,
Duyduğuma göre kendisi ateşli bir doğuludur,
Özünü çok sevdim şahsen, Allah şahittir,
Kimse yanlış anlamasın, bu his bana aittir.

Az konuştu, öz konuştu, güldürdü esprileri,
Çok yerinde idi gözlemleri ve tespitleri,
Rahmetli babasının da güldürürdü sözleri,
Büyük, Küçük demeden güldürürdü bizleri.

Büyük Ali, asıl adı Mehmet Ali'dir
Büyük dedesi, dedemiz seydali'dir
Lafazan, çenebaz ve çok konuşkandır,
Muhabet ve tanıdıklarına yapışkandır.

Çok samimi davrandı, gençlik de var serde,
Bana hep refakat etti, gittiğim her yerde,
Kendi evine davet etti, icabet edemedim,
Bir daha ki sefere, inşallah gelirim dedim.

Ben bir Ali bilirim, yoktur ondan evveli,
Dayımın torunudur, bizim ikinci ufak Ali,
Seyitli köprüsünde oturuyor, abisi Türabi,
Hepinize yardım etsin, Ziyaretı Tıravı.

Allo, çocukluğundan beri acayip ve örnekti,
İşi gücü köyde dolanıp, söylence üretmekti,
Hareketleri çok doğal, kendisi sempatikti,
Buna paralel olarak, görüntüsü sallapatikti.

Son gördüğümde, gayet olgun ve oturaklıydı,
Bir bilen gibi, kendisinden çok emin biriydi,
Kendisini tanıyamadım, ismi gelmedi aklıma,
Bu kadar değişmesine şaştım bir bakıma.

Yeğenim ahmet kapalı idi, gördüm açılmış,
Dişlerini çektirip, yerine protez geçirmiş,
Bu görüntüsü ile benzemişti Ali Ekber'e,
Fazla muhabet edemedik, üzgünüm ne çare,

Hanesine mihman olup, dinlendik bir gece,
Lafladık eskilerden, yenilerden ve nice,
Evinin görüneni idare eder, bilmem sırrını,
Noksanları ele verir, bekleyelim yarını.

İYeğenim Gürsel, diğerlerinden değil farklı,
Cana yakın,hatır şinas ve hasrete firaklı,
Hanesinde toplandı, tüm sevdiklerim, canlarım,
İnanın esprilerine gülerken, ağrıdı yanlarım,
.
Müthiş etkilendim,gıda oldu bana, beslendim,
Elim kolum tutmaz oldu, arkama yaslandım,
Dedim çok yaşayın çocuklar, kötü gün görmeyin,
Bu muhabetinizi çok görenlere, meydan vermeyin.

Birliğinizi, dirliğinizi değişmeyin dedi-koduya,
Özünüzü esir ettirmeyin, düşmana, yada-aduya,
İşinizi de havale etmeyin, mahkemeye-kadıya,
Birliğinize güvenin, bel bağlamayın beye-paşaya.

Sevgili yeğenlerim, benim canlarım,
Muhabetiniz daim, birliğiniz kaim ola,
Hakk Muhammed Ali Dest-tutanınız ola,
Tuttuğunuz asan, Haneleriniz nurla dola.

(İzmir 12 Temmuz 2001)