Babamın donuk kıpırtısız yüzüne
son kez
eğilmiş bakarken
annem
gözyaşı dökmeden, gülücüksüz
hiçbir şeye yazıklanmadan
yine de incelikle
'İyi geceler, Willie Lee' dedi
'sabaha görüşürüz.'
O anda anladım ki ilacı
bütün yaralarımızın
sonunda
yaşama dönüşümüzün
müjdecisi
bağışlayıcı olmamızdır.
Kayıt Tarihi : 13.9.2001 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)