İyi Geceler... Şiiri - Soner Gürler

yağmurlu bir akşamdı...
çalışıyordum ama aklımda yine
sen vardın..
elimi nereye atsam,
ya da gözüm bir yere kaysa,
güzel yüzünün hayali kaplıyordu her yeri.

hayatımda ilkler yaşadım...
gerçek olan ve güzel tatları,
huzuru hissettim ilk defa.
ilk defa küçük bir çocuk gibi masum,
fakat bir o kadar da ihtiraslı hissettim kendimi.
ne istiyorum diye aklımdan geçen tüm sorulara
sende cevap buldum.
benim için ailem dışında da üzülen,
sevinen birinin farkına vardım, ilk defa.

aşktı bu...
başlamıştı artık, dizginlenemezdi.
doğru dürüst planı da olmazdı.
aşkı, içinden geldiği gibi yaşamalı
ve adam gibi sevmeliydi aşkını.
sahiplenmeliydi, kıskanmalıydı
ve yine çok sevmeliydi.
yaşanmışlıkları, yaşamakta oldukları
ve o aşk ile yaşanabilecekleri için savaşmalıydı...

kaybetmek korkakların işidir.
korkmadan cesurca sevmeli
ve kıymeti de bilinmeliydi artık aşkın.

gece yine akşamın yağmurunu
usulca sevdiğim kadının kentine bırakıyordu,
yaşanmış tüm acılarımı da
tenime düşen her damlayla alıp götürüyordu.
aynı yağmur bir de can veriyordu
hayata dair, dizelerime, tüm hücrelerime...
içimde filizlenen sevgime
büyüsün, koca bir çınar olsun diye.

asil sevdam...
bizim çınarımızın
koca bir orman olması dileklerimle.
içinde kaybolduğum gözlerinden öpüyorum.

iyi geceler...

Soner Gürler
27-01-2005