İyi Geceler Şiiri - Hüseyin Mustafa Aygüneş

Uyumadan günaydın dediğimde güne
Terliklerim odanın tam ortasında
Kim bilir hangi günden kalma orada
Tam da ayaklarımın yanı başında duruyordu..
Saatler öncesinde duyduğum ayak sesleri
Ve dünden kalma makarnama meyilli uçuşan küçük böcekler
Ardımda hep bir varlık hissi
Bu odadaki düşünmeye korkan bir ben miyim?
Kim çıkardı o terlikleri oraya
Ardımda hissettiğim
Ve adımlarını duyduğum
Uçuşan küçük böcekler mi?
Ayıp oluyor o kitaba da
Kaç saat geçti bir sayfa kalksın
Bir sayfa daha kalksın gitsin beynime
Tüm cümlelerini toparlayıp..
Zahmet edip tabağı mutfağa bırakıp
Odaya döndüğümde; tam orada ortalıkta terlikler
O kitabı bugün okumayacağım kararlıyım
Hem uyumam gerek; ‘dur şu kitaba son bir kez bakayım..’
Yok yok terliklerin ötesinde yatak
Ve ayak seslerinin çok uzağında..
Ardımdaki varlık gelir mi benimle yatağa
Uzanmış bekliyorken uykuyu..
Işığı kapatsın artık uçuşan küçük böceklerden ortancası
Ve sussun artık şu terliklerin ayak sesleri..
Gelir mi yatağa, ardımdaki arda kalan o şey..?
Söndür artık şu ışığı uçuşan küçük böceklerin ortancası..!
Saatin kaç olduğunu bilmiyorum
Tek bildiğim bana bir şey anlatmaya çalıştığı..
‘Biliyorum zaman geçiyor..’
tik tak
tik tak
tık tuk
tükürürüm zamanına yeter be!
Sen de söndür artık şu ışığı! ! !
Evet sakinim ve yatağımdayım…
İyi geceler sinir bozucu saat
İyi geceler kaçıp giden korkak ayak sesleri
İyi geceler dünden ve öncesinden kalan tüm yemekler
İyi geceler uçuşan küçük böceklerin ortancası ve diğerleri
İyi geceler beni terk eden ardımdaki his
İyi geceler okunamayan kitap
İyi geceler odanın ortasında kalmış terlikler…
Sanırım artık uyumalıyım sabahın tüm ışıklarını hiçe sayarak
Ve gözkapaklarımda saklanan karanlığa bürünerek..
İyi geceler…